Վերոյ, ի —

adj.

τὸ ἅνω superum ἅνωθεν superne. Վերին.

Զվերոյն ստորնումն ներհակն դնեն. (Արիստ. քանակ.։)

Ի վերոյ կողմանէ (յն. ի վերուստ). (Ել. ՟Լ՟Զ. 19. ՟Լ՟Թ. 30։)

adv.

ՎԵՐՈՅ. մ. ἅνω, ὐπεράνω, ἑπάνω super, supra. Ի վեր անդր. վերնագոյնդ.

Բաց յարիոսէ, զոր վերոյ ցուցաք։ Վերոյ ցուցաւ յեղյեղուկ եւ անգիտելի կամք երիտասարդին. (Շ. թղթ.։ Լմբ. առակ.։)

Հաւանեա՛ց յայնմանէ, որ վերոյն գրեցի քեզ. (տպ. ի վերոյն). (Մծբ. ՟Զ։)

տե՛ս եւ ՎԵՐՈՅ ԳՐԵԱԼ։

adv.

ՎԵՐՈՅ. մ. ἅνωθεν superne. Ի վերուստ, ի վերին կողմանէ.

Բոլորովիմբ վերոյ եւ ներքոյ զհրեղէնն լաւագոյն պատուէ տպաստեղծութիւն. (Դիոն. երկն.։)

Ոչ ի հիմանէ, եւ ոչ ի կողմանէ, ո՛չ վերոյ ի վայր, ոչ ներքոյ ի վեր. (Վրդն. ծն.։)

նխ. ՎԵՐՈՅ. նխ. cf. ԳԵՐ Ի ՎԵՐՈՅ.

Եւ այնու դէպ վերոյ ամենայնց լինել մարդկան. (Պիտ.։)

Փոփոխեալ զդաշտապարս՝ անցանէ վերոյ նոցա ի յերկինս։ Ամենայն արարածոց վերոյ բարձրացաւ. (Լմբ. համբ. եւ Լմբ. վերափոխ.։)

ՎԵՐՈՅ. իբր Ի վերոյ, ի վերոյ քան.

Սիւն լուսոյ ձգէր վերոյ նոցա. (Տաղ.։)

adv.

Ի ՎԵՐՈՅ. մ. ἅνω, ἅνωθεν supra, superne. Ի վեր անդր. եւ Ի վերուստ, արտաքուստ. վերը. եւ վրայէն.

Զոր ի վերոյն յիշեցաք. (Կորիւն.։)

Կատարեալ պսակեցան ամենայն շինուածքն վիմօք ի ներքոյ եւ ի վերոյ. (Մծբ. ՟Ա։)

Ընկալան զգիրն, որ ի վերոյ. (Մծբ. ՟Ա։)

Ընկալան զգիրն, որ ի վերոյ ունէր զաւետիս կեանց, եւ ի ներքոյ զդառնութիւն մահու. (Եղիշ. ՟Գ։)

Չարն ի ներքոյ՝ դառն ապաժոյժ զեղւոյ, իսկ ի վերոյ բարեկերպ գունեալ իբր քաղցր օծմամբ. (Անյաղթ հց. իմ.։)

նխ. Ի ՎԵՐՈՅ. նխ. ἑπάνω supra. Գեր ի վերոյ. ի վերայ.

Ի մէջ ջրոյն՝ որ ի ներքոյ հաստատութեան, եւ ի մէջ ջրոյն՝ որ ի վերայ հաստատութեան. (Ծն. ՟Ա. 7։)

նխ. Ի ՎԵՐՈՅ ՔԱՆ. նխ. ἁνώτερον, ὐπέρ superius, supra. Ի վեր քան. գեր ի վերոյ քան. առաւել քան.

Որոյ իցեն կարթք ի վերոյ քան զոտսն։ Ի վերոյ քան զամենայն երկինս։ Բայց միայն աթոռովս ի վերոյ եղէց ես քան զքեզ.եւ այլն։

Ի վերոյ քան զամենեսեան բազմեցուցին զնա. (Եղիշ. ՟Ը։)

Ի վերոյ քան զօրէնսն առաքինանայր. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 4։)

ՎԵՐՈՅ ԳՐԵԱԼ. Ի վեր անդր գրեալ. suprascriptus.

Ասաց նմա զամենայն զվերոյ գրեալսն. (Վրք. հց. ՟Ե։)

ՎԵՐ Ի ՎԱՅՐ. ՎԵՐ Ի ՎԵՐՈՅ. cf. ՎԵՐ։

ԳԵՐ Ի ՎԵՐՈՅ. cf. ԳԵՐ